Cerkiew pod wezwaniem św. Anny

Pierwsza cerkiew w Starym Korninie została wybudowana w 1631 roku, na co wskazuje napis na istniejącym do dziś kamieniu przy bramie głównej: "Sozdan siej chram roku 1631". Według legendy w XVII wieku niedaleko wsi Stary Kornin jej mieszkańcom ukazała sie na topoli postać Matki Bożej. Po tym wydarzeniu przeniesiono wieś w miejsce objawienia i wybudowano tam pierwszą świątynię. Budowę tej cerkwi rozpoczęto 7 listopada 1630 roku, ukończono 25 sierpnia 1631 roku i nadano jej wezwanie św. Michała Archanioła i św. Anny. Cerkiew miała podwójne nazwanie i z tego faktu możemy wyciągnąć wniosek, że były w niej dwa ołtarze. Została wybudowana dzięki ofiarności parafian na ziemi, którą przekazał paroch Simon Simonowicz.
Jak podają teksty źródłowe, w XIX wieku w Starym Korninie pojawił się kult ikony św. Anny w celu zastąpienia kultu cudownej ikony Matki Bożej. Dlaczego próbowano dokonać takiej zamiany do dziś nie wiadomo. Tym bardziej jest to niewytłumaczalne, że cudowna ikona Matki Bożej nadal była w Korninie. W zaistniałych okolicznościach w 1892 roku wybudowano nową cerkiew (pod wezwaniem św. Anny), jako drugą świątynię parafialną. Umieszczono w niej ikonostas z korniańskiej cerkwi wzniesionej w latach dwudziestych XVIII wieku. Z osiemnastowiecznej cerkwi zachowały się do dnia dzisiejszego: barokowy ołtarz, ikony św. Jana Ewangelisty, św. Marka, św. Łukasza, św. Mateusza, Chrystusa na Krzyżu oraz liczne naczynia liturgiczne.
Wraz z pojawieniem się nowej cerkwi parafia wzbogaciła się o dzwonnicę, która została wybudowana nad głównym wejściem.
Obecnie nabożeństwa w Starym Korninie są sprawowane w głównej cerkwi pod wezwaniem św. Michała Archanioła. "Mała cerkiew" (jak nazywają miejscowi cerkiew św. Anny) jest wykorzystywana głównie zimą i podczas obchodów święta Zaśnięcia św. Anny. Tutaj bowiem jest sprawowana pierwsza liturgia święta, która rozpoczyna się o godzinie 2:00.
W parafii Stary Kornin prazdnik św. Anny jest obchodzony dwukrotnie: